Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Quod cum dixissent, ille contra. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Hic ambiguo ludimur.

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Nam ante Aristippus, et ille melius. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum.

Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.